Xa que a cousa ía de contos, confeso a miña sorte por ser lectora desde noviña da brillantísima rival de Perrault, a baronesa de Aulnoy, de quen a obra mais coñecida por aquí é "O paxaro azul", cunha fermosa e aguerrida princesa que terá que superar con valentía e intelixencia moitos atrancos ata resgatar ao seu pobre príncipe.(10/03/07) Edito para mudar a imaxe xa que foi redireccionada a que escollera.
4 comentários:
Ola! un blog realmente interesante, visitareiche con asiduidad.
Saúdos
Robert
Benvido, Robert, grazas polo comentario.
Que debuxo mais chulo! Está claro que hai que buscar con lupa para atopar contos infantís nos que as mulleres non sexan só o obxecto a rescatar e teñan personalidade, así, tres hurras pola baronesa!!
P.D: andamos ás voltas coa blogoesmorga. Se podes mándame un mail ao correo que aparece no meu perfil e quedamos para atoparnos o sábado. Un bico;)
Como mola iso de rescatar príncipes! :D Recórdame á consigna duns autocolantes feministas que andaban por aí: Non queremos ser princesas, imos cambiar o conto (e unha nena con trenzas e ametralladora enriba do símbolo feminino). Aínda que se son princesas guerreiras, tamén está guai :p
Enviar um comentário