12/06/2009

Música galega, pechada por reformas

Non son unha experta. O que sei aprendino do programa Aberto por Reformas de Xurxo Souto, que coas eivas que puidese ter era o referente do que se fai na actualidade pola música no país.
O posto de Xurxo como director de programación da Radio Galega era de designación e era previsíbel o seu fusilamento polas autoridades Ppeiras. O que me parece unha falta de respeto, para os traballadores da radio e para a audiencia, é que conserven o nome para un espazo que non ten nada que ver: música estranxeira para nostálxicos dos 70-80. Podo imaxinar o perfil dos que gostan: home cincuentón, soldo medio-alto, divorciado e sen aficións extremas. Tipo gris e satisfeito de si mesmo.

http://chuza.org/historia/os-grupos-galegos-comezan-a-organizarse/
http://chuza.org/historia/aberto-o-foro-de-www-komunikando-net-a-musica-galega-reaxe/
http://chuza.org/historia/artabria-com-xurxo-souto-e-com-os-grupos-galegos-contra-alberto-por-reformas/
http://chuza.org/historia/manifesto-pola-defensa-da-rtvg-2/
http://chuza.org/historia/xa-se-pode-asinar-o-manifesto-contra-a-censura-e-a-marxinacion-da-musica-galega/
http://chuza.org/historia/asembleia-aberta-na-sala-nasa-pola-musica-galega/
http://chuza.org/historia/o-rosto-do-traidor/
http://chuza.org/historia/son-moitos-os-apoios-ao-manifesto-contra-a-censura-e-marxinacion-da-musica-galega-2/
http://chuza.org/historia/foros-da-crtvg-arrecian-as-protestas-na-rede-contra-a-supresion-da-musica-galega/

02/06/2009

Reglas e trampas

O Sin-Chan é un rapaz de 5 anos que se imita moito ao seu homónimo, un debuxo animado xaponés. Espelido e retranqueiro. Foi até pouco fillo único, e grande afeizoado á Play, á Game e á Wii.
Cando vén de visita gosta de xogar ao xadrez. Ao seu xeito, claro. Escolle unha cor, determina os movementos das figuras segundo o seu interese, de manera que el decote me coma fichas pero eu nunca lle poida atacar as del. Invariábel e inevitabelmente, gaña el. Sempre.
No Estado Español asentáronse no poder en alternancia dous partidos que se din antagónicos pero que no fondo defenden o mesmo sistema político e económico. Pactan normas de xogo que obrigan a todos menos a eles. Disque acordaron que nunca se habían empregar as pensións, o paro e o terrorismo como arma para a captación de votos. Tamén só poderían xogar os que rexeitasen a violencia. A violencia significa cualquer forma de opinión que non sexa a deles.
Nesta altura están a lle pedir aos nosos gandeiros, aos nosos prexubilados de estaleiros e aos parados da construción que confíen neles para resolver en Europa os nosos problemas. E aínda hai quen soña coa posibilidade de gañarmos algo no xogo.