19/06/2008

Ler

Para escribir xa están os outros, os que cren que teñen algo que dicir, para que os queiran, á procura do tempo perdido, por acadar prestixio literario, para ser un éxito de vendas, por convición política e transformadora... Os escritores choran polo seu recoñecemento. E os lectores?
Nunha entrevista Constantino Bértolo di: "... entiendo que la literatura, por ser discurso público, contiene como elemento constituyente un pacto de responsabilidad entre el autor que hace públicas sus palabras y esa comunidad que es la depositaria de las palabras colectivas. Sucede sin embargo que en el actual sistema social y con las concretas relaciones sociales que le son propias, ese pacto de responsabilidades ha devenido en simple pacto mercantil que el precio resume: yo pago, tu compras, traduciendo a un aparente juego entre pronombres personales toda una estructura social, la capitalista en nuestro caso, que condiciona el contenido real de ese mercado y de ese yo y de ese tú que sin embargo se viven como libres. En este escenario solo cabe decir que se escribe para ese mercado en el que los editores detentan, a través de sus medios de producción, la capacidad para decidir que discursos privados pasaran a discursos públicos y cuales no."

"Literature is the art of writing something that will be read twice; journalism what will be grasped at once" dixera o crítico e editor Cyril Connolly.

Son unha lectora pobre e libre. Só merco libros que xa lin unha vez e que quero volver ler: ou sexa, literatura. Os que non sempre gañan concursos nin están nas bibliotecas. Nutrídeme!

3 comentários:

Anónimo disse...

Libros que eu lese dúas veces?

- Wilkie Collins. The Woman in White. ["a page turner"; misterio a esgalla; "over the top" total; loucura; dúas irmás: unha guapa e a outra independente; pluriperspectivismo avant la lettre]

- Bram Stoker. Dracula. ["velaí veñen os inmigrantes do leste"; a novela pre-SIDA; intercambio de fluídos; A Decadencia do Imperio británico]

- Arthur Conan Doyle. The Parasite.
[esta xógolle o que queira que non a leu]
["vampirismo psicolóxico"; "velaí veñen AS inmigrantas do leste"; represións sexuais victorianas; "as ansiedades prenupciais do sr Doyle"; "folie a deux"?]

- Gustave Flaubert. L'education sentimental. ["a novela da medicriodade" cun final á medida]

- Honoré de Balzac. "Les illusions perdues". [o título xa o di todo; arte versus mercadotecnia; bildungsroman parisino]

etc.

A Raíña Vermella disse...

Eu tamén teño tendencia a mercar libros que xa lin, e a procurar libros descatalogados e pasados de moda. Bendita Internet :)

Anónimo disse...

o pracer de ler libros dúas veces é infinitamente superior a escribir algo unha soa vez

no primeiro caso un transita pola súa propia identidade: a que era cando leu a primeira vez/ a que é hoxe; cómo era o mundo cando leu por primeira vez/cómo é hoxe

o segundo caso... o segundo caso, se un fica contento, tamén pode ser espléndido

afortunada ti de ser leitora pobre e libre. É un dos estados da natureza humana máis plenos que existen