Ben Lourixe, aquí estou. Abandonei o meu planeta para visitar o teu blog. Encantoume coñecerte e a este pastor eléctrico e a todos. Foi xenial. E tes razón aínda nos xuntamos bastantes. Verdade? Grazas pola túa visita. Seguirei coñecendo o teu blog.(rosa-valdeorosa)
jo, sinto ter falado contigo quando levava umha duzia de lixores café... espero que saibas perdoar-me e de passo felicitar-che polo teu aguante... até o fim, como umha autêntica campiona!
Únome ás felicitacións polo aguante que demostraches (aguantaches á noite e a nós, dobre ouro olímpico)e tamén aposto polo pavillón para apróxima blogeoesmorga;)
Benvidos a todos os que vos manifestades por primeira vez, e grazas polas vosas palabras de ánimo! Ainda que soe moi "bretemoso", aguantarvos foi unha beizón, espero ter mais ocasións de disfrutar da vosa compaña.
Eu, coma sempre, chego tarde ;) pero que vou dicir que non che dixeran xa, que xenial, encantada de coñecerte en persoa e que é unha desas cousas para repetir, licor café mediante en calquera local ou de tranqui e ao sol en Bonaval ou calquera outro parque, ben grande :) bicos
9 comentários:
O pracer foi mutuo ;)
Ben Lourixe, aquí estou. Abandonei o meu planeta para visitar o teu blog. Encantoume coñecerte e a este pastor eléctrico e a todos. Foi xenial. E tes razón aínda nos xuntamos bastantes. Verdade? Grazas pola túa visita. Seguirei coñecendo o teu blog.(rosa-valdeorosa)
Lourixe é marabillosa, intelixente e dun gran corazón. Seino eu ben.
A verdade é que eu para a próxima xa pensei nun pavillón, ou polo menos nunha cea, pero dentro de algún tempo. Un pracer coñecervos a tod@s.
jo, sinto ter falado contigo quando levava umha duzia de lixores café... espero que saibas perdoar-me e de passo felicitar-che polo teu aguante... até o fim, como umha autêntica campiona!
Parabens e beijos!
(o moderno de merda)
Únome ás felicitacións polo aguante que demostraches (aguantaches á noite e a nós, dobre ouro olímpico)e tamén aposto polo pavillón para apróxima blogeoesmorga;)
Benvidos a todos os que vos manifestades por primeira vez, e grazas polas vosas palabras de ánimo! Ainda que soe moi "bretemoso", aguantarvos foi unha beizón, espero ter mais ocasións de disfrutar da vosa compaña.
que pavillom nin que historias, unha comida campestre destas en plan excursión aí en Bonaval que agora ben o bo tempo, es que no teneis idea eh?
Eso si, non sei como aguantamos todos que iamos bos XD
Eu, coma sempre, chego tarde ;)
pero que vou dicir que non che dixeran xa, que xenial, encantada de coñecerte en persoa e que é unha desas cousas para repetir, licor café mediante en calquera local ou de tranqui e ao sol en Bonaval ou calquera outro parque, ben grande :) bicos
Enviar um comentário