(sei que non é o tempo, pero...)

Ora vamos ao campo colher amoras
e amores!
Amar, amadores amantes!

Cecília Meireles

Terra a nosa II

- Quen casa ten de seu, ten media vida.
Un-has telliñas para nos cubrir,
catro paus que ardan n'a lareira nosa,
¡e a traballar sin fin!
¡Valor, valor! Y espera, desdichado,
mentras teñas aquí
un-has paredes tristes e desnudas
máis qu'herdache, infeliz.
e d'as que naide despoxarte pode.
¿Naide?... A miseria, sí.

Rosalía de Castro, "Follas Novas"

Deus fratresque Gallaeciae

Na casa, sostida a penas
por esa desgana en morrer
que teñen as ruínas,
escóitase o outono
descalzo polas lousas.

Manuel Rivas, "Costa da Morte Blues"

Facer de min a túa lenda.
Entender que descansan sobre ti os restos da verdade,
que é fermosa a mentira,
que debo esquecer aqueles sen principio nen fin que nós éramos.
Pero tento regresar a un ataque de auga detida que empeza xustamente nos teus ollos
cando adiviñas a beleza do desastre
e é só imaxe.
Sei que a historia no ten nada que ver co sentimento
e é estraño

porque aínda así non arrastrará nada que me obrigue a crear unha necesidade
ou unha lenda.

E por iso renuncio ao drama.
Quero a miseria da que agarda. A miseria.

Emma Couceiro, do libro colectivo "Mulher a fazer vento", 1998)

Un millón de vacas

Un millón de vacas...
Éstas non son chairegas. Pacen herba salgada doutro mar de brumas, o salvaxe Atlántico, ao pé da praia do Rostro.