felices? o que?

Ser feliz é, no fondo, conformarse. Estomballarse, langranear e runrunear como un gato son actividades pracenteiras pero non enchen a un como o desafío e a superación. O que nos insatisface, e o que facemos para mudalo, é o que nos define como persoas. Aí está o engado do consumismo feroz tentando facer crer que acumulando bens aplacamos esa ansia. A educación debería ser unha mayéutica construtora de individuos que preguntan e procuran respostas. Pero na meirande parte dos casos os propios fillos son bens de consumo para satisfacer a imaxe que queremos que a sociedade teña de nós. Esquecendo que a manipulación defectuosa da mercaduría anula a garantía de devolución.